Eerder berichtte ik over de opkomst van de koffiecultuur en Starbucks in China, fastfood is hier echter net zo hard bezig met een opmars als koffie. Kentucky Fried Chicken betrad als eerste westerse fastfood keten de Chinese markt onder de naam Kěndéjī met de opening van een vestiging aan het Tian’anmen plein in 1987, en is nu nog steeds marktleider. McDonald’s volgde een paar jaar later en is hard bezig met een inhaalslag. Een natie van 1.3 miljard potentiële Big Mac eters is natuurlijk te mooi om links te laten liggen.

Een van de redenen dat Kěndéjī zo succesvol is in China, is dat de mensen achter KFC begrijpen dat voedsel zo essentieel in een cultuur verankerd is, dat KFC’s Amerikaanse menu grondig aangepast zou moeten worden naar de Chinese smaak om succesvol te kunnen zijn in China. Daarnaast vestigde KFC zich al direct in kleinere steden, waar minder aanbod aan westers voedsel is en de lokale bevolking dus sneller op iets nieuws afkomt. McDonald’s, in China beter bekend als Màidāngláo, is inmiddels ook zeer proactief met een soortgelijke aanpak.

Om marktaandeel van KFC te winnen, is McDonald’s van plan om 700 nieuwe vestigingen in China openen voor het eind van 2013. Dat is bovenop de circa 1500 vestigingen die McDonald’s momenteel al in China exploiteert. Ook heeft McDonald’s haar menu aangepast naar de Chinese smaak. Geen McKroket en McFlurry Stroopwafel dus, maar bijvoorbeeld een maïsbol met teppan-yaki drumstick en zoete taro-broodjes. Het overgrote deel van alle burgers is belegd met kippenvlees, want Chinezen houden over het algemeen minder van rundvlees.

Zoals met alles wat succesvol is, bleven de eerste McDonald’s- en KFC-kopieën in China niet lang uit. De mooiste variant die Chinese imitators wisten te bedenken is Màikěnjī (dat verzin je toch niet!), inmiddels ook vrij groot in de kleinere Chinese steden. Sexy Beijing TV laat in een leuk filmpje zien hoe Chinezen tegenwoordig tegen McDonald’s aankijken. Ik zou zeggen: kijk en oordeel zelf.