Een vraag die mij met enige regelmaat gesteld wordt, is hoe je al die Chinese karakters toch kunt typen. De laptop’s en smartphones die je in China koopt zijn immers dezelfde als in het westen, dus hoe gaat dat dan?

Chinees typen is niet moeilijk en kan op ieder apparaat. Op een Windows computer kies je bij ‘Regio en taal’ voor het installeren van het taalpakket Chinees (vereenvoudigd), en dan kun je direct aan de slag.

Laten we als voorbeeld de zin “Ik woon in Beijing” (wǒ zhùzài Běijīng) nemen. Als je dit intypt, zie je het volgende:

De software herkent deze woorden getypt in Hànyǔ Pīnyīn, het transscriptiesysteem om Chinese karakters in westers schrift weer te geven, als een logische combinatie. Hij geeft daarom meteen de juiste karakters als eerste optie weer.

Op een smartphone werkt dat hetzelfde:

Als je op de eerste optie die links onderin wordt weergeven tapt, krijg je de juiste combinatie van karakters.

Op een smartphone werkt het in het Chinees net zoals in het Nederlands of Engels: het systeem geeft je suggesties voor een logisch vervolg van wat je typt. Wanneer je bijvoorbeeld het woord Hànyǔ Pīnyīn invoert, geeft het systeem daarna als eerste de suggestie voor het woord ‘karakter’ (zìmǔ) en daarna voor ‘programma’ (fāng’àn):

Nu kent het Chinees bijzonder veel homoniemen: karakters die dezelfde uitspraak hebben en je dus hetzelfde typt in pīnyīn, maar waarvan de karakters compleet anders geschreven worden en de betekenis totaal verschilt. Wanneer je een woord in pīnyīn typt, kun je daarna met de nummertoetsten het woord dat jij zoekt uitkiezen.

Zie hier als voorbeeld ‘yifu’. In het Chinees leidt deze invoer tot minstens zeven verschillende logische karaktercombinaties. Hiermee kom je uit op woorden voor ‘kleding’, ‘reeds betaald’, ‘adoptievader’, ‘vastgemaakt’, ‘oom‘ (man van de zus van je moeder), en verschillende maatwoorden:

Dacht je dat dit al vrij veel opties zijn? Dat valt heel erg mee! Zeker wanneer je een woord typt dat uit één karakter bestaat, krijg je al gauw een hele waslijst om uit te kiezen. Zie hier bijvoorbeeld de invoer ‘shi’. Als je op het pijltje rechts bij de meestvoorkomende karakters die je zo uitspreekt tapt, krijg je alle karakters die in het pīnyīn als ‘shi’ gespeld worden te zien:

Voor veel oudere Chinezen is typen in niet natuurlijk. Zij hebben geleerd te schrijven en herkennen karakters aan de streepvolgorde, niet aan de spelling in pīnyīn. Op een smartphone is dat geen probleem, daar kun je met je vinger het karakter op het scherm schrijven, en zo het juiste karakter vinden:

Deze optie gebruik ik zelf met enige regelmaat als ik een karakter zie, maar niet weet hoe je het uitspreekt.

Handig hé? Op deze manier hoef je helemaal niet meer te weten hoe je karakters precies schrijft, zolang je het pīnyīn maar kent, en de juiste karakters voor het woord dat jij zoekt weet te herkennen in de gegeven lijst. Dat is gelijk ook een nadeel, want je actieve kennis van het Chinees zakt hiermee enorm weg.

Een heel groot voordeel is dat het opzoeken van een karakter op deze manier veel minder tijd kost dan voor de elektronische revolutie. Toen ik Chinees studeerde bestond dit allemaal nog niet, en moest ik karakters die ik niet kende opzoeken in een papieren woordenboek, wat aanzienlijk ingewikkelder was.

Lijkt het je leuk om meer te lezen over hoe je karakters opzoekt in een old-fashioned woordenboek? Laat het dan weten in een reactie onder dit blog, dan plaats ik daar binnenkort een blog over.