Chen Piao is in 1995 geboren in de buurt van Hefei, de hoofdstad van de provincie Anhui. Twee jaar geleden verhuisde ze naar Shanghai, waar ze een vertaalopleiding volgt en als model werkt. China2025.nl sprak haar over hoe het is om als jongvolwassen vrouw je weg te vinden in een Chinese metropool.

I am fine, thank you!

Om als student van een middelbare school uit een provinciehoofdstad als Hefei te worden toegelaten aan een prestigieuze universiteit in Shanghai, is veel doorzettingsvermogen nodig. Maar Chen Piao doet luchtig over hoeveel moeite haar dit heeft gekost: “Ik ben sterk in het voorbereiden op examens, als ik mezelf daar een paar dagen van tevoren volledig op instel, haal ik het gemakkelijk. Veel scholieren zijn al hun tijd kwijt aan bijlessen ter voorbereiding op de gāokǎo, het toelatingsexamen voor de universiteit. Maar ik heb dat heel gericht gedaan”.

Piao werd toegelaten tot de opleiding vertaler Engels aan de Shanghai Jiaotong Universiteit, en denkt daar al net zo licht over. “Dit soort opleidingen in China richt zich erg op theorie, en daarom vind ik het niet moeilijk. Alles is goed voor te bereiden. Al zou ik wel willen dat we meer aandacht aan de praktijk besteden.”

Om aan te geven wat ze met ‘theorie’ bedoelt, vertelt Piao een mop die volgens haar de essentie van hoe talen in China geleerd worden goed weergeeft: “Een Chinese man fietst tijdens een vakantie in Amerika langs een rivier, en raakt met zijn fiets te water. Hij kan niet zwemmen en roept al spartelend in het water om hulp. Er komt een Amerikaan langs, die bezorgd vraagt: “How are you?” De Chinese man kan op deze vraag niet anders reageren dan met het standaard antwoord dat Chinezen op deze begroeting leren: “I’m fine, thank you!” De Amerikaan is gerust en fietst verder. De Chinese man verdrinkt, omdat hij niet verder kan denken dan de standaard dialogen.”

Staan glimlachen is gemakkelijk

Toch bevalt het leven in Shanghai Piao, omdat ze meer uit het leven in de grote stad haalt dan alleen studeren. Niet lang na aankomst in Shanghai ging ze eens mee met een klasgenote die modellenwerk doet, en werd daar aangesproken door een recruiter. Met haar lengte en witte huid voldoet Piao aan het Chinese schoonheidsideaal. “De recruiter zei dat ik aan de voorwaarden om model te kunnen worden voldoe. Hij voegde me toe op WeChat, en al snel kreeg ik mijn eerste opdrachten binnen.”

De opdrachten die ze krijgt zijn vooralsnog vooral gelinkt aan het promoten van westerse merken in de Chinese markt. “Ik sta regelmatig in winkels en op evenementen om nieuwe wijnsoorten en sterke dranken te promoten. Maar de meeste opdrachten zijn voor autoshows.” Dit is iets dat Piao voor lief neemt, want haar voorkeur heeft het niet. “Het is heel makkelijk om in een leuk pakje te staan glimlachen naast een nieuw model auto, maar echt uitdagend werk is het niet. Ik doe het wel, omdat het makkelijk bijverdienen is, en ik hoop dat het uiteindelijk tot interessantere opdrachten zal leiden.”

Daarmee bedoelt Piao werk op de catwalk. “Ik heb een paar keer een modeshow gelopen, en dat vind ik écht leuk werk”, zegt ze. “Daar moet je goed in zijn. Maar omdat ik geen professionele modellenachtergrond heb, leg ik het in de selectie vrijwel altijd af tegen meiden die wel de juiste training hebben gehad.”

Wereldbeeld verbreden

De concurrentie tussen modellen is groot, en er zijn veel organisaties actief die misbruik van goedgelovige jonge meisjes uit de provincie willen maken. Maar daardoor laat Piao zich niet intimideren. “Ik word tijdens opdrachten vaak benaderd door mannen die zeggen opdrachten voor me te hebben. Maar je hebt snel genoeg door of ze professioneel zijn. Als ze contact opnemen met concrete informatie over de locatie, inhoud en betaling van een opdracht, dan is het oké. Als ze vragen gaan stellen over mijn maten, of andere persoonlijke dingen, dan weet ik genoeg en blokkeer ik ze”, zegt ze resoluut.

Piao realiseert zich dat dit levenservaring is die ze in Hefei niet opgedaan zou kunnen hebben. “Ik werk vaak voor internationale merken, en tijdens dit soort evenementen ontmoet ik een internationaal publiek. Engels kunnen spreken is dan een voorwaarde, en daaraan voldoen veel professionele modellen juist weer niet”, glimlacht ze. “Dit soort opdrachten geven mij de gelegenheid om mijn Engels buiten de universiteit om praktisch te gebruiken.”

Ze merkt op dat haar ouders niet weten dat ze modellenwerk doet. “Mijn ouders willen dat ik me uitsluitend op mijn studie richt en goede resultaten behaal. Maar die behaal juist als ik niet al mijn vrije tijd in de bibliotheek doorbreng. Door modellenwerk te doen naast mijn studie, verbreed ik mijn wereldbeeld. En dat ik daar ook nog iets mee kan bijverdienen, is mooi meegenomen.”

Dit artikel werd op dinsdag 2 april 2019 gepubliceerd op China2025.nl, een crowdblog gemaakt voor en door Nederlandse China professionals. Het blog heeft als doel om het Nederlandse China netwerk te stimuleren door ervaringen en kennis uit te wisselen. De artikelen die ik schrijf voor China2025.nl plaats ik ook op JudithinChina.com.