Wonen in Beijing blijft interessant. De laatste paar dagen van de afgelopen week was het prachtigmooi weer. Vanaf mijn werkplek heb ik uitzicht op eerst het enorme Kempinski hotel, waarachter een paar grote flatgebouwen staan. Iets verder daarachter staat weer een rij hoogbouw en helemaal in de verte zie je tussen al die gebouwen door op goede dagen een klein stukje van de bergen buiten de stad. De luchtvervuiling is in de regel zodanig dat je de bergen niet kunt zien.

Vorige week waren ze ineens duidelijk zichtbaar, met boven en achter de bergen zelfs een blauwe lucht en mooie witte wolken! Een stralendblauwe lucht zonder smog boven Beijing: alle gebouwen kwamen ineens veel duidelijker tot hun recht en ik fietste rond in een voor mij geheel nieuwe stad. Wat was Beijing mooi! Voor het eerst zag ik een rode lucht toen de zon onderging, en alle buitenlanders zeiden herhaaldelijk tegen elkaar dat het toch zo mooi was.

Het was duidelijk dat hier een reden voor moest zijn, en die hoorde ik een paar dagen geleden. Er was een Zweeds team op bezoek dat de luchtkwaliteit in de stad onderzocht. De luchtkwaliteitsmeter van de Amerikaanse ambassade (die volgens de overheid in strijd is met de Chinese wetgeving, maar dat terzijde) gaf een smogpercentage van nog geen 20% aan. Een duidelijk verschil met zware dagen, waarop deze meter uitslaat tot onmeetbare waarden (boven de 300).

Natuurlijk kon het niet lang zo mooi blijven. Ik denk dat de Zweden zondag zijn vertrokken, want deze week is de smog zo zwaar dat ik de rij hoogbouw achter het Kempinski niet eens kan zien. Op normale dagen zijn deze nog enigszins zichtbaar, nu zou je denken dat er niets staat als je niet beter weet. De fabrieken die ze uit hebben gezet tijdens het bezoek van de Zweden draaien momenteel vast overuren om de gemiste productie in te halen. In China gaan dat soort dingen nu eenmaal wat gemakkelijker dan in Europa.