Eerder lazen jullie hier hoe je in China trouwt en over en gebruiken rondom trouwfoto’s maken in China. Nu zijn dat praktische zaken, er komen in China echter een heleboel onpraktische dingen kijken bij het huwelijk – althans in westerse ogen. Chinees bijgeloof op z’n best kom je voor en tijdens de bruiloft tegen. Ik ben inmiddels een expert, lees mee en leer er zelf ook alles over.

1) Alles nieuw

Als je in China trouwt moet alles nieuw zijn. Dit symboliseert een nieuw begin.

Dat nieuw nemen ze heel letterlijk; het gaat van je huis verbouwen (ook als dat eigenlijk niet nodig is) of een nieuwe auto aanschaffen, tot nieuwe meubels kopen en nieuwe kleding dragen. Inclusief nieuwe sokken en ondergoed.

2) Geen weduwen/gescheiden mensen in de slaapkamer

Onze nieuwe meubels kochten we bij IKEA. Zhang Yang dacht dat zijn moeder hem wel kon helpen met het in elkaar zetten als ik in Wuhan was, maar dat feest ging niet door. Niet omdat zijn moeder nog nooit een Billy had gezien, maar omdat ze onze kamer in de courtyard in Shahe niet mocht betreden tot na de huwelijksnacht. Zhang Yang’s moeder is namelijk weduwe, en het brengt ongeluk als een weduwe of gescheiden persoon deze kamer betreedt vóór het bruidspaar.

Dan kan ik denken: waar maakt dat mens zich druk om, maar je zult zien dat als ik onvruchtbaar blijk te zijn (even afkloppen) en zijn moeder wél voor de huwelijksdag in onze kamer is geweest, zij zichzelf dat altijd zal blijven verwijten.

Om dat te vermijden hebben Zhang Yang en ik de meubels samen in elkaar gezet, toen ik een weekend in Beijing was. Zijn moeder keek daarbij goedkeurend toe, vanuit de deuropening.

2) De huwelijksplechtigheid moet vóór 11:58 uur afgelopen zijn

De huwelijksplechtigheid dient voor het middaguur afgelopen te zijn, omdat de ochtend volgens de Chinese almanak de beste tijd is voor huwelijkssluitingen. Bruiloften die in de middag plaatsvinden zijn daarmee voorbehouden aan tweede huwelijken. Eigenlijk dient alles voor 12 uur ’s middags afgelopen te zijn, maar omdat 8 een geluksgetal is in China, is 11:58 in gebruik geraakt, omdat je zo mooi een 8 meepakt.

Onze bruiloft begint daarmee noodgedwongen vroeg, iedereen wordt op zondagochtend om 10 uur al verwacht.

3) De nacht voor de bruiloft mag de vrouw niet in het huis van de man slapen

Dit is een overblijfsel uit de tijd dat een vrouw op de ochtend van de bruiloft thuis opgehaald werd om naar het huis van de man gebracht te worden. Omdat mensen tegenwoordig meestal al samenwonen voordat ze trouwen is dit gebruik aangepast; de vrouw slaapt de nacht voor het huwelijk in haar ouderlijk huis en wordt ’s ochtends opgehaald om naar de locatie van het feest te worden gebracht.

Nu is mij vanuit Nederland ophalen logistiek gezien wat lastig, en vanuit onze studio in het centrum ook. Het is door deze traditie echter uitgesloten dat ik de nacht voor de bruiloft in de courtyard in Shahe slaap, dus wordt het een hotel in de buurt.

4) Geen zwarte kleding

Zwart is namelijk een kleur van rouw in China, dus dat draag je niet naar een bruiloft. Zwart dragen wordt gezien als onheil meebrengen, en dat stelt men in China niet op prijs tijdens een bruiloft.

5) Geen zwangere gasten of mensen die net een dierbare verloren hebben

Zwangere vrouwen en mensen die net een familielid hebben verloren, dienen bruiloften te mijden. Voor wat betreft mensen die net iemand hebben verloren is de reden duidelijk, die brengen dat ongeluk mee naar de blijde gelegenheid. Maar zwanger zijn is toch juist positief, dus waarom ben je dan niet welkom?

Welnu, dan krijg je volgens de Chinese theorie een ‘botsing van geluk’, en dat is ook niet goed; een zwangere gaste zal resulteren in kinderloosheid voor het verse echtpaar. Om dezelfde redenen mogen bevriende stellen die kort na elkaar trouwen, niet op elkaars bruiloft aanwezig zijn. Een overdaad aan geluk keert zich naar negativiteit, zeg maar.

6) Een hóngbāo ontbreekt nooit

Als je trouwens denkt dat je met deze geldige redenen om niet naar een bruiloft te gaan onder het geven van een hóngbāo uitkomt, de traditionele rode envelop met cadeaugeld, heb je het mis. Een hóngbāo is belangrijker dan het fysiek aanwezig zijn tijdens het feest. Zelfs zozeer dat daar een uitdrukking voor bestaat: rènbùdào, lǐhuìdào. Dat betekent: ‘De persoon komt niet, maar het cadeau wel’.

Zoals je ziet is het allemaal niet eenvoudig. Gelukkig is Zhang Yang’s moeder een wandelende encyclopedie als het op dit soort dingen aankomt, want anders zouden we het allemaal niet bijhouden. En om te respecteren dat zij dit soort dingen belangrijk vindt (en Zhang Yang liever het zekere voor het onzekere neemt), leg ik me er maar bij neer. Zo lang de dingen die niet met dergelijke rituelen samenhangen (zoals trouwfoto’s maken), maar wél op mijn manier gedaan mogen worden.

NB: Gebruiken rondom het huwelijk verschillen in China sterk per regio. Hierboven wordt de gebruikelijke gang van zaken in Beijing weergegeven.

Dit is deel 3 in een korte serie over trouwen in China. Lees ook deel 1 en deel 2.