Toen Zhang Yang & band in Duitsland optraden, was het de eerste keer voor drie van de vier bandleden dat ze een westers ontbijt aten. Ze bestelden enthousiast koffie omdat dat één van de weinige engelse woorden die ze kenden was en liepen blij naar het buffet toe, waar ze hun borden vollaadden met alles wat er werd aangeboden. Toen ze met volle borden aan de ontbijttafel zaten werden de broodjes belegd. Bij allemaal ging het ongeveer als volgt: broodje opensnijden, de onderste helft beleggen met boter en pindakaas, daarop een plak ham, een plak salami, plakjes komkommer en tomaat, een plak kaas, peper en zout, de bovenste helft besmeren met chocopasta en ketchup, deze bovenop de belegde onderste helft leggen en zo opeten. Toen ik verbaasd opmerkte dat westerlingen dat niet op die manier doen, kauwden ze vrolijk verder met de opmerking dat het hen op die manier het best smaakte.

Vlakbij waar ik werk zit een restaurant waar een breed scala aan overheerlijke jiăozi wordt verkocht. Naast de – in mijn ogen ietwat saaie – standaard varianten met ei & bieslook of varkensvlees & witte kool die je overal kunt krijgen, hebben ze hier hele creatieve vullingen, met meer en ongebruikelijkere ingrediënten. Denk aan een vulling van tofu, aubergine, shii-take en koriander. Toen ik Zhang Yang mee naar dit restaurant nam en hem enthousiast op de grote variatie en rijkgevulde combinaties wees, reageerde hij ietwat korzelig. Jiaozi hoorden volgens hem helemaal niet gevuld te zijn met van alles en nog wat, maar met twee, hooguit drie ingediënten. Bijvoorbeeld ei & bieslook of varkensvlees & witte kool.

Je ziet: wat wel en niet kan worden gecombineerd en wat ‘hoort’ qua eten verschilt per cultuur, en dat je de smaken of gebruiken uit een bepaalde cultuur anders interpreteert dan de lokale bevolking betkent niet dat je het niet begrijpt. Zoals Chinezen graag hun eigen draai aan westers voedsel geven, heeft de menukaart van een Chinees restaurant in Nederland weinig van doen met de echte Chinese keuken. En zolang het jou maar smaak is daar helemaal niets mis mee.