Ze zijn weer in het seizoen en hier dus overal verkrijgbaar: persimoen (shìzi). In Nederland heb ik ze volgens mij nog nooit in het fruitschap zien liggen, maar hier struikel je er overal over. Ik misschien wat meer dan anderen, want de buurman in Shahe heeft een grote persimoenboom in zijn courtyard staan. De helft van de oogst geeft hij aan Zhang Yang’s moeder, die ze zelf niet graag eet en alles daarom aan mij geeft.

De traditionele manier van persimoen eten is in China: de persimoen laten liggen totdat hij helemaal rijp en zacht van binnen is, het kroontje eraf trekken en de vrucht uitlepelen. Dit kan betekenen dat de persimoen een maand of twee (of langer!) ligt, want zo lang duur het voordat ze helemaal zacht zijn. En zo lang blijven ze ook goed, mits ze in een koele ruimte liggen.

Omdat wij de halve oogst van een persimoenboom in de huiskamer hebben liggen en iedere dag zo’n vrucht uitlepelen ook saai wordt, ben ik de afgelopen weken creatief geweest. Daarvan heb ik geleerd dat er een perfect winters ontbijt met persimoen bestaat,  dat persimoen en vanille erg lekker zijn in een smoothie en dat de vrucht ook ‘gewoon’ erg lekker is door de yoghurt.

Mocht je ze toevallig in het schap bij de supermarkt tegenkomen, kan ik je echt aanraden om dit fruit eens te proberen. Een leuk winters seizoenfruit, naast appels en peren.

De winnaar van de winactie van vorige week is Kris van Kris10! Kris, je hebt inmiddels bericht van me ontvangen. Graf Editions zal de point it traveller’s language kit direct naar je toesturen, ik hoop dat hij van pas komt tijdens je volgende Cambodjareis.