In Nederland gaat afval recyclen tegenwoordig veel verder dan alleen GFT afval scheiden. Zo kun je in Maastricht karton, blik en glas gescheiden weggooien en wordt al het andere afval als ‘restafval’ in (belachelijk dure) speciale vuilniszakken één keer per week opgehaald. In Rotterdam is de gemeentelijke belasting de hoogste van het land, maar kun je op iedere straathoek altijd al je afval kwijt. In mijn ouderlijk dorp kun je glas en papier gescheiden weggooien en wordt plastic (wat in Maastricht dus ‘restafval’ is) gratis apart opgehaald. Een lang verhaal kort: het Nederlandse afvalbeleid is zéér regionaal geregeld en daarom vraag ik me af of het uiteindeljik wel effectief is.

Zo niet in China. Hier gaat al het afval in één zak die je in één keer weggooit. Betekent dit dat ze hier niet aan recyclen doen? Integendeel. China heeft een uitstekend werkend systeem waarbij het afval goed gescheiden wordt en recyclen optimaal gaat. En dat zonder gemeentelijke belastingen, statiegeld of glasbakken.

In China staan buiten alle flats en in alle hutongs grote bakken waarin iedereen al zijn afval kwijt kan. Voor ieder district is iemand aangesteld die de bakken beheert, ze leegt als ze vol raken en zorgt dat alles netjes blijft. Zij brengen de inhoud van de bakken naar verzamelplaatsen, waar de inhoud wordt gesorteerd. Kleding bij kleding, plastic bij plastic, blik bij blik etc. Alles wat gerecycled kan worden, wordt aan opkopers verkocht.

Voordat de bakken worden geleegd wordt er al aan pre-recycling gedaan. Er loopt door het hele land een waar leger aan mensen rond die plastic flessen uit afvalbakken vissen, omdat deze statiegeld opbrengen. Meestal zijn dit ouderen, die het plastic inzamelen als welkome aanvulling op hun pensioen. Plastic flessen en papier kun je naar verzamelaars brengen, die het inkopen en vervolgens met winst verkopen aan groothandelaren. Deze vind je bijkans op iedere straathoek. Een soort glas/papierbak, maar dan als mini-bedrijfje, waar je een klein bedrag voor je papier of plastic flessen krijgt.

Grotere apparaten worden aan huis opgehaald. Meerdere keren per dag rijdt er wel iemand door de straat op een bakfiets, met een luidspreker die continu afspeelt dat er oude elektrische apparaten worden opgehaald. Voor een klein bedrag ben jij er zo vanaf, en de handelaar verkoopt zijn waar met winst door aan de groothandelaren.

Je ziet: er bestaat een enorme industrie rondom afval verzamelen en scheiden in China, die geheel onofficieel en ongereguleerd is, maar perfect werkt. Vergis je niet in hoe onprofessioneel dit eruit ziet: er zijn serieus mensen miljonair geworden door zaken die een paar stuivers opbrengen te verzamelen en door te verkopen. Zoals een Chinese recycling-miljonair het ooit verwoordde: “Het geld lag op straat, ik hoefde het alleen maar in te zamelen”.