De eerste keer dat ik les kreeg van een gastdocent uit China werd mij een Chinese naam gegeven. Judith is namelijk niet goed uit te spreken voor Chinezen, om over mijn achternaam maar niet te beginnen. Bij het vertalen van westerse namen naar het Chinees worden er Chinese klanken gekozen die dicht bij de westerse uitspraak liggen, en karakters die een gunstige betekenis hebben. Mijn naam werd vertaald als Zhūdí, goed herkenbaar als vertaling van de naam Judith of Judy.

Omdat de meeste Chinese namen net zozeer onuitspreekbaar zijn voor westerlingen (probeer Cixi, Junhui of Chong’ai maar eens uit te spreken zonder voorkennis van de taal), nemen veel Chinezen ergens in de loop van hun leven een westerse naam aan. Dat zijn vaak standaard Engelse namen die voor iedereen goed herkenbaar en gemakkelijk uit te spreken zijn, zoals Jackie, Michael of Amy. Soms wordt grappig duidelijk dat Chinezen zich niet altijd bewust zijn van de verschillen tussen westerse en Chinese namen. Zo was ik ooit in een klein dorp in de provincie Hebei, waar twee mannen die geen woord Engels spraken en die in hun leven zeer waarschijnlijk niet veel westerlingen hadden ontmoet, zich trots aan mij voorstelden met hun Engelse naam. De eerste noemde zich Jordan, naar de basketballer Michael Jordan. De tweede noemde zich Jackson, naar Michael Jackson. Dat in het westen de voornaam eerst komt en daarna de achternaam, in tegenstelling tot China waar de familienaam eerst wordt genoemd, realiseerden ze zich niet. Ze dachten dat Michael een veel voorkomende achternaam is in het westen, en dat Jordan en Jackson voornamen zijn.

In sommige gevallen gaan Chinezen echter heel creatief om met het concept ‘Engelse naam’. Mijn collega gaf ooit Engelse les op een Chinese school, waarbij studenten met hun Engelse naam werden aangesproken. Zij herrinnert zich één van haar ex-leerlingen goed. Hij noemde zichzelf namelijk Carmelon. Toen zij hem vroeg hoe hij aan die naam kwam, legde hij uit dat hij van auto’s houdt en dat zijn favoriete fruit meloen is. Door deze twee Engelse woorden samen te voegen kwam hij aan zijn naam. Toen mijn collega voorzichtig aangaf dat Carmelon geen bestaande naam is deerde hem dat absoluut niet. Hij vond het mooi, en daar ging het voornamelijk om.

Over andere leuke voorbeelden zal ik verder niet uitweiden want dat kan Sūfēi – oftewel Sophie – veel beter dan ik. Kijk hier naar Sexy Beijing TV, en leer alles over de wondere wereld van Engelse namen die Chinezen zichzelf kunnen geven.