Eén van de meest opvallende kenmerken van Beijing is toch wel dat er altijd en overal mensen zijn. En dan niet zomaar een paar mensen, maar véél mensen. Het spitsuur herken je hier niet zozeer aan een toename van het aantal mensen op de weg op bepaalde tijden, maar aan een lichte afname van het aantal mensen tussen die drukkere perioden in. ’s Ochtends om half zes in de file staan is geen uitzondering. Waarom er altijd mensen onderweg zijn is heel simpel; er wonen gewoon teveel mensen in deze stad. Dat merk je het beste wanneer je zelf actief aan het verkeer deelneemt.

Toen ik mijzelf voor het eerst met een vouwfietsje op de Beijingse wegen begaf, was ik (en met mij een heel aantal mensen dat mij langer dan vandaag kent) bang dat dit nog wel eens niet goed af zou kunnen lopen. Het verkeer in Beijing lijkt namelijk totale anarchie, en ik heb de neiging niet altijd even goed om me heen te kijken als ik de weg oversteek. Inmiddels zijn we een aantal jaar verder en weet ik dat het verkeer in Beijing en ik heel goed samengaan, juist omdat de gemiddelde Beijinger en ik daarin even chaotisch zijn. Zolang je uit je doppen blijft kijken en je hoofd er enigszins bijhoudt is er niets aan de hand. Auto’s kunnen hier op het allerlaatste moment nog voor je remmen, daar zijn ze op ingesteld. Mensen worden niet boos als je ze maar op een haar na ontwijkt, want dat zijn ze gewend. Het nadeel daarvan is dat mensen ook van jou verwachten dat je niet geïrriteerd raakt als ze jou bijna omver rijden. En om de andere weggebruikers te laten weten dat ze eraan komen, zijn Chinezen erg fanatiek in toeteren. Het meest gebruikte onderdeel van een Chinese auto is de claxon en van een fiets is dat de bel. Ze hebben hier zelfs verkeersborden waarop staat: “Verboden te toeteren“. Toen ik die voor het eerst zag moest ik lachen, nu weet ik dat dit soort borden zeker niet overbodig zijn in China. Rijdende Chinezen toeteren je de oren van het hoofd.

De Chinese verkeersregels zijn erg eenvoudig: de snelste/sterkste mag eerst, en daar schikt de rest zich naar. Al is het stoplicht nog zo rood, als een hele groep voetgangers ijskoud doorloopt stoppen de auto’s wel, want ze hebben dan simpelweg geen keus. Als je beleefd naast het zebrapad blijft staan wachten totdat de mensen je eindelijk over laten steken kun je daar blijven staan totdat je letterlijk een ons weegt; geen automobilist zal uit zichzelf stoppen.

Prinses Maxima heeft ooit gezegd dat ze zich niet voor kan stellen hoe Nederlandse vrouwen zich op de fiets in evenwicht kunnen houden met achterop een kind, voorop nog een kind, twee volle boodschappentassen aan het stuur en ook nog een bos bloemen in één hand. Ik denk dat Maxima tijdens haar bezoek aan Beijing in 2008 niet goed om zich heen heeft gekeken. Mogen wij het al heel wat vinden als iemand op een gammel bakfietsje zo’n 60 kilo oud papier of roestig ijzer vervoert, hier zetten ze rustig ook nog eens hun vrouw bovenop die hele berg spullen, wel zo efficiënt. Ik vroeg laatst aan een taxichauffeur of dat soort praktijken nou niet gevaarlijk zijn. Op dat moment reden we achter een wagen die volgeladen was met dozen die bijna uit hun voegen leken te barsten. Deze dozen waren met een paar touwtjes op een open kar gebonden, er had er zó een op de motorkap van de taxi kunnen vallen. Die mogelijkheid was überhaupt niet in de chauffeur opgekomen. Hij was dan ook erg verbaasd toen ik hem zei dat we in Nederland strenge veiligheidsvoorschriften hebben voor goederenvervoer, en dat een dergelijke hoeveelheid zware dozen in een afgesloten laadruimte vervoerd zou moeten worden.

Een situatie in het verkeer in China die ik niet snel zal vergeten deed zich een aantal jaar geleden voor, toen ik in Beijing studeerde. Een vrachtwagen met een open laadbak vol zand had iets te snel te bocht genomen en was op zijn kant gevallen. Er stond een horde voorbijgangers om de auto heen en de chauffeur stond er wat verloren naast. Hoewel de hele lading zand over het kruispunt lag uitgespreid manoeuvreerden passerende auto’s en fietsen zich er zonder problemen omheen. Het verkeer in Beijing laat zich niet ophouden door een beetje zand.

Het antwoord op de poll van vorige week is B: Zodat honden niet tegen de banden aan plassen. Het is in overbevolkt Beijing niet toegestaan om grote honden te houden, maar kleine Pekineesjes laten maar wat graag hun sporen na in de Hutongs. En wat is een eenvoudigere, goedkopere en effectievere manier om je auto tegen hondenurine te beschermen dan deze?