Eén van de belangrijkste Chinese feestdagen is Zhōngqiūjié, het Midherfstfestival. Dit festival valt op de vijftiende dag van de achtste maand van de Chinese maankalender, dit jaar op 30 september. Oorspronkelijk is het een oogstfestival, omdat rond deze tijd alle gewassen wel zo’n beetje binnengehaald zijn. Tegenwoordig wordt de nadruk echter meer gelegd op het samenzijn met familie, en alles wat ‘rond’ is. Op de vijftiende dag van de achtste maand is het namelijk volle maan en staat de maan op haar dichtste punt bij de aarde, waardoor ze extra groot en rond aandoet. Zhōngqiūjié wordt daarom ook wel het Maanfestival genoemd.

Een Chinese feestdag zou niet compleet zijn zonder mooie gebruiken en oude overleveringen, en bij het Midherfstfestival hoort de legende van Cháng’é. Er bestaan verschillende varianten op dit verhaal, die allemaal min of meer op hetzelfde neerkomen: de prachtige en onsterfelijke Cháng’é woont op de maan, en op de dag dat de maan in haar meest volle glorie aan de hemel te zien is, is het gebruikelijk om deze te bewonderen, bij voorkeur samen met de familie. Daarbij worden maankoeken (yuèbĭng) gegeten. Deze zijn vol en rond zoals de maan, ook symboliseert de ronde vorm  de eenheid en harmonie van een familie die samen is. Maankoeken liggen erg zwaar op de maag en zijn verkrijgbaar in allerlei soorten vullingen, variërend van traditionele rodebonenpasta tot eigentijdse varianten met tiramisuvulling.

De commercie heeft inmiddels vat gekregen op het Midherfstfestival, en op de maankoeken. Zo wordt de optie om deze als relatiegeschenk te geven erg benadrukt, om een harmonieuze zakenrelatie te onderstrepen. Vooral luxe buitenlandse hotelketens in China springen hier goed op in door prachtige geschenkboxen met allerlei soorten maankoek aan te bieden. Ik heb in mijn werk regelmatig contact met deze hotels, en kan de afgelopen weken geen vertegenwoordiger spreken zonder dat deze mij dure geschenkdozen “als cadeau voor uw zakenrelaties” aan probeert te smeren. Bij Starbucks liggen de mooie dozen met maankoeken al sinds juli in de schappen, en Häagen-Dazs heeft de ijsmaankoek in China geïntroduceerd.

Om Zhōngqiūjié met de hele familie te vieren togen wij natuurlijk naar Shahe, om de volle maan te bewonderen en maankoeken te eten met Zhang Yang’s moeder. Volgens haar zijn maankoeken ‘niet te vreten’ en ik moet bekennen dat ik dat met haar eens ben. Het hoort er nu eenmaal bij, dus eten we er samen één. Belangrijk zijn ook de jiăozi, die ook eenheid symboliseren omdat ze rond zijn, en traditioneel gegeten worden tijdens Chinese feestdagen. Deze zijn gelukkig wél goed te eten.