Ze zijn weer in het seizoen en hier dus overal verkrijgbaar: mangosteen, in het Nederlands ook wel bekend als mangistan en in het Chinees shānzhú. Volgens sommigen een zogeheten ‘superfood‘, maar zoals we allemaal weten kun je die term maar beter met een korreltje zout nemen. Mocht je wel een superfoodfan zijn: mangosteen zou goed zijn tegen buikloop, malaria, ontstekingen, huidaandoeningen, vermoeidheid en koorts. Dat is me wat.

Nadeel is dat deze goede eigenschappen vooral uit stoffen worden gehaald die in de schil van de mangosteen zitten. En laat de schil nu dik, leerachtig, paars en bijzonder bitter zijn…

Wat ikzelf belangrijker vind is dat het vruchtvlees van de mangosteen erg lekker is, dat de vrucht exotisch is (want in Nederland heb ik ze nog nooit in de fruitschappen liggen), en dat hij er ook nog eens mooi uitziet! In de harde paarse schil zitten één tot vijf zachte, witte partjes, die op knoflookteentjes lijken maar verfrissend zoetzuur smaken. In sommigen daarvan zit een zaadje, in andere niet. Volgens lokaal volksgeloof brengt een mangosteen met vier partjes geluk; het Chinese equivalent van een klavertje vier dus.

In het seizoen eten Zhang Yang en ik veel mangosteen. Mocht je ze toevallig in het schap bij de Appie tegenkomen kan ik je echt aanraden om dit fruit eens te proberen. En als je het zo opeten maar saai vindt, zijn er allerlei recepten met mangosteen te vinden. Waaronder superfoodsmoothies, exotische salades maar gelukkig ook lekkere toetjes.

Twee weken geleden ging ik weer eens naar de Bashang Hoogvlakte. Een fotoverslag van dit weekend, inclusief eindeloze groene heuvels, blauwe luchten, een prachtige zonsondergang, het lokale dorpsleven en meer is te zien als je klikt op ‘meer foto’s’ onder ‘Bashang Hoogvlakte’ in de rechterzijbalk.