Toen ik in 2005 voor het eerst voet op Chinese bodem zette, telde het metronetwerk in Beijing een schamele drie lijnen: lijn 1 die langs de Chang’an Avenue van west naar oost loopt, ‘loop line’ 2 die de tweede ringweg volgt en lijn 13, die het noorden van de stad met het centrum verbindt. Dat 13 niet logisch op 1 en 2 volgt was duidelijk, en ook dat dit netwerk grondig uitgebreid zou moeten worden als Beijing de moderne stad wilde worden die het toen al enigszins propageerde te zijn.

In de jaren ’50 van de vorige eeuw vond Mao dat er maar eens begonnen moest worden met de aanleg van een metronetwerk in Beijing. Dat kon dan mooi als schuilkelder dienen als de kernoorlog met de westerse imperialisten uit zou breken, wat ook het idee is achter de metro in Pyongyang. Lees verder →