Ieder jaar weer maakt Sinterklaas tijd voor een bezoekje aan Beijing. De Nederlandse ambassade, Nederlandse school de Rode Leeuw en de Nederlandse Vereniging Peking werken jaarlijks samen om een leuk programma samen te stellen, waarin Sinterklaas genoeg tijd heeft om alle Nederlandse kinderen te bezoeken. Dit jaar hadden Nederlanders in Beijing drie keer de kans om Sint en/of Pieten te zien. Op 23 November gingen er twee Pieten samen met de kinderen knutselen in winkelcentrum Solana, op 30 november was er de officiële Sinterklaasviering op de ambassade en op 5 december komt Sint ieder jaar langs op de Rode Leeuw.

Ondergetekende was alle drie de keren aanwezig als Zwarte Piet. Mét rode lippen en gouden oorringen, want de Nederlandse commotie rondom Zwarte Piet  hebben we niet door laten dringen tot in China. Aanpassingen zoals de Nederlandse ambassade in New York deed door een aantal Zwarte Pieten te vervangen voor gekleurde, werden hier niet gedaan.

Op de ambassade werden Sint en de Pieten officieel ontvangen door het hoofd van de economische afdeling, waarna alle Nederlandse kinderen tijdens het ochtendprogramma een opgeblazen buik van alle pepernoten, banketstaaf, gevulde en niet-gevulde speculaas, fondantkikkers en -muizen kregen. Waar een diplomatieke post wel niet goed voor is.

Tijdens de viering op de Rode Leeuw werd Sint ook officieel onthaald, door het hoofd van de internationale school waar de Rode Leeuw onderdeel van uitmaakt. De kinderen hadden stukjes ingestudeerd en zelfs na het snoepfestijn op de ambassade slechts een paar dagen eerder, wisten alle kinderen niet hoe snel ze zich om de Pieten heen moesten verdringen om om nog meer strooigoed te vragen.

Het vervoer van en naar alle activiteiten voor Sint en de Pieten was goed geregeld: een expat-vrouw met auto & chauffeur stelde deze beschikbaar. Het laatste stukje naar de ambassade legde Sint echter per bakfiets af; een vriendelijke bakfietsmoeder (ja, die heb je hier ook) had deze voor de gelegenheid uitgeleend.

Het was een geweldig gezicht om Sinterklaas in de bakfiets over de Chinese weg voor de ambassade aan te zien komen rijden. Ondergetekende stond op dat moment als Dak-Piet bovenop de ambassade (dat is een kans die je niet vaak krijgt, op het dak van een ambassade mogen staan), en kon alles dus goed zien.

Voor het knutselen in Solana moesten er twee Pieten een stukje over straat lopen, en ik was benieuwd naar de reacties van de Chinezen die we tegen zouden komen. Dat viel alleszins mee; ze keken ons een beetje vreemd aan maar als we vriendelijk naar ze zwaaiden dan werd er aarzelend teruggezwaaid. Zwarte Piet wordt in Beijing gelukkig niet als racistisch, aastootgevend of uit de tijd gezien.

Hoewel ik Zhang Yang grondig heb uitgelegd wat het Sinterklaasfeest inhoudt en hoe dat in Nederland gaat, was dit jaar zijn eerste échte kennismaking met Sint en Piet. Ondanks dat hij het allemaal wel snapt, vindt hij in principe toch dat wij onze kinderen een beetje bedriegen en voor de gek houden. Iets wat hij wel wil gedogen; het is immers voor een goed doel en chocoladeletters en pepernoten zijn lekker. Hij kwam naar Solana om het gebeuren eens met eigen ogen te aanschouwen, en herkende me niet!

De rest van de dag is hij niet meer gestopt met lachen, en noemde me consequent Piet in plaats van Judith.