Zoals gezegd zijn de gebruiken in China rondom het huwelijk wat anders dan die in Nederland. Als je je huwelijksboekje hebt afgehaald, is de volgende stap trouwfoto’s maken. Dat gebeurt in China meestal in één van de vele fotostudio’s die zich daarin specialiseren, of bij een bekende locatie in de stad (in Beijing is dat meestal de kerk bij Wáng​fǔ​jǐng​). Steeds vaker pakken stellen groots uit door naar het buitenland te reizen voor een exclusieve fotoreportage. Dat dat niet altijd goed afloopt kun je hier lezen.

Foto’s maken op een mooi plekje bij je trouwlocatie op de huwelijksdag zelf, daar is in China geen sprake van. De foto’s worden van tevoren gemaakt zodat ze tijdens de bruiloft kunnen worden getoond. Meestal als slideshow op een groot scherm, of geprint op een roll-up banner bij de ingang van de feestzaal.

De foto’s neem je niet in de jurk die je op je bruiloft draagt: studio’s hebben kasten vol met allerlei kleding die je tijdens een fotoshoot kunt dragen. Ook is het gebruikelijk om jezelf professioneel op te laten maken, en dat geldt niet alleen voor de bruid.

Vervolgens worden de foto’s ook nog eens bewerkt. Vind je je bovenarmen te dik of heb je puistjes? Geen probleem: alles wat na een uitgebreide make-upsessie nog op de foto’s zichtbaar is kan digitaal worden weggepoetst. Chinese echtparen zien er op hun trouwfoto’s dan ook vaak heel anders uit dan in het echt.

Hoe anders dan? Het opmaken en poseren kan goed uitpakken (zie hier), maar ook minder goed (zie hier). En je ziet vaak dat de bruidegom er duidelijk geen zin meer in heeft (hier bijvoorbeeld), of dat het iets té duidelijk is dat het een fotostudioachtergrond betreft (zoals hier).

Ik hoop dat ik niet hoef uit te leggen dat ik het totaal niet zag zitten om in een Disneyprinsessen-trouwjurk een dag lang met een volgeplamuurd gezicht kaakkramp van het geforceerd lachen te krijgen tijdens zo’n verplichte fotosessie. Gelukkig dacht Zhang Yang daar net zo over.

Wat hebben wij dan gedaan? We zijn de dag nadat we voor de wet trouwden in de auto gestapt met een vriend van Zhang Yang en zijn vriendin. Deze vriendin is professioneel fotograaf, maar dan zo een die creatief is en buiten de kaders denkt. We zijn naar een onbekend stuk van de Chinese Muur gereden (als in: niet vol met toeristen) en hebben daar een aantal foto’s gemaakt. In de jurk en het pak dat we op onze bruiloft zullen dragen, en zonder eerst onder handen genomen te zijn door een visagist.

Dat we daarmee afwijken van wat standaard is, dat is dan maar zo. Zhang Yang’s moeder merkte al bezorgd op dat we toch ook nog foto’s in een studio moesten laten maken, en dat we de mooiste foto heel groot af moesten laten drukken om ingelijst in de huiskamer te hangen. Dat hebben we weggewuifd. We houden ons al genoeg aan allerlei ingewikkelde voorschriften die bij trouwen in China komen kijken, deze foto’s bepaalden we zelf.

Over al die voorschriften, gebruiken en bijgeloof rondom het huwelijk in China een volgende keer meer. Hier speciaal voor jullie een voorproefje van het resultaat van onze ‘alternatieve’ Chinese trouwfoto’s.

Dit is deel 2 in een korte serie over trouwen in China. Deel 1 kun je hier lezen.