Eerder kon je hier lezen hoe de verwachtte huisuitzetting in Shahe erg lang duurde, zonder uitzicht op een concrete datum. Inmiddels woont Zhang Yang’s moeder nog steeds in de courtyard, en ziet het er nog steeds niet naar uit dat ze daar binnenkort zal vertrekken.
En dat terwijl Xi Jinping vorig jaar op nationale televisie zei dat er snel begonnen zou worden met het moderniseren van het deel van Beijing’s Changping District waar Shahe ligt. Xi staat er om bekend een daadkrachtig leider te zijn; als hij iets zegt gebeurt het in de regel ook. Waarom laat de herinrichting Shahe dan zo lang op zich wachten?
Het dorp Xīnlìtún, waar Zhang Yang een huis heeft, bestaat uit traditionele Chinese courtyard woningen. De modernisering houdt in dat deze woningen plaats zullen maken voor moderne hoogbouw, en dat alle bewoners zullen moeten verhuizen. Daarvoor krijgen ze compensatie; de hoogte hiervan wordt bepaald aan de hand van het aantal m² dat hun courtyard groot is. Met dit bedrag kan dan tegen een voordelig tarief m² gekocht worden in door de overheid aangewezen nieuwe flatgebouwen.
Nu ging het gerucht dat de lokale districtsoverheid, onder andere door corruptie, niet genoeg geld in kas zou hebben om alle bewoners uit te kopen. Maar sinds Xi Jinping aan de macht is wordt er korte metten gemaakt met corruptie, dat argument zou inmiddels niet meer mogen gelden. De Beijingse buitengebieden zouden zichzelf echter niet zijn, als er niet nog een ander, ingewikkelder probleem zou zijn.
Een lokale onroerend goed ontwikkelaar dacht een paar jaar gelden slim te zijn: hij zou de nieuwe flats alvast wel even neerzetten. Daarbij ging hij zo voortvarend te werk dat hij, toen er met de bouw begonnen werd, de bewuste vergunningen nog niet had verkregen. Dat zou later wel geregeld worden, al dan niet onderhands of in een achterkamertje. Zo gingen die dingen in China, niets om je druk over te maken.
Laat het korte metten maken met achterkamertjes- en vriendjespolitiek nu een belangrijk onderdeel zijn van Xi’s anti-corruptie beleid! De appartementen staan er inmiddels al bijna drie jaar, nog steeds zonder de vereiste vergunningen. Door Xi’s beleid kan de onroerend goed boer deze niet meer met terugwerkende kracht verkrijgen: de flats zijn dus waardeloos.
Nog gecompliceerder wordt het omdat enkele appartementen in de gebouwen al verkocht zijn. Deze mensen hebben een appartement gekocht dat officieel niet bestaat; zij zullen daarom eerst moeten worden gecompenseerd voor de aankoop van een waardeloos appartement, en herlocatie.
Pas als de juridische en financiële kluwen van ontbrekende vergunningen, vervolging van de onroerend goed boer en compensatie van de mensen die al in de gebouwen wonen is ontward, kan er worden begonnen met de sloop van de illegale bouw. Daarna zullen er vergunningen aan moeten worden gevraagd voor nieuwe, legale flats, en kan worden begonnen met de bouw daarvan. Pas als die is voltooid kunnen alle bewoners van de courtyards worden uitgekocht en verhuizen.
Ik verwacht daarom dat we voorlopig nog wel een courtyard in Shahe zullen blijven houden. En gezien de snelheid waarmee Beijing groeit en uitdijt, is dat misschien helemaal zo gek nog niet.
De winnaar van de winactie van vorige week is Sander! Sander, je hebt inmiddels bericht van me ontvangen. Uitgeverij Fontaine zal het boek direct naar je toesturen, veel leesplezier!
Ik vond het al zo verdacht dat het allemaal zo lang moest duren maar nu is duidelijk waarom. Het huis dat Zhang Yang’s moeder nu heeft is misschien wel heel groot maar ik denk dat ze er fijner woont dan in zo’n saaie flat. Dus inderdaad, misschien niet zo erg dat het nog even zal duren.