Eerder schreef ik voor China2025.nl een blog over Han Yushu, een jonge Christelijke vrouw. Het was interessant om haar te spreken over hoe zij in China omgaat met haar geloof. Yushu is een bevlogen christen, en daarbij hoort natuurlijk een enthousiasme om niet-gelovigen te bekeren. Het duurde dan ook niet lang voordat ze me uitnodigde om haar wekelijkse bijbelstudiegroep bij te wonen.

Nu ben ik niet bijzonder geïnteresseerd in de Bijbel, en in China meer in katholieke plattelandskerken dan andere vormen het christendom, maar ik dacht ook dat als ik Yushu beter wilde leren begrijpen, ik maar gewoon mee moest gaan. Een goede kans om eens te zien hoe zoiets in China in zijn werk gaat.

Zo nam Yushu me op een vrijdagavond mee naar het appartement van T.J., haar predikant. T.J. is een Amerikaanse dertiger met hipsterbaard, die met zijn Chinese vrouw een christelijke crèche runt in hun ruime appartement. T.J. is hoe iedereen hem aanspreekt, ik ben er niet achter gekomen waar die initialen voor staan.

Nu is het in China onmogelijk om een visum te krijgen als religieus leider (iets wat in Nederland wel kan), zeker nu het openlijk uitdragen van het christelijk geloof in China steeds lastiger wordt. Daar werken de predikanten handig omheen door als docent Engels naar China te komen. Aan universiteiten komen ze gemakkelijk in contact met jongeren, die ze vervolgens uitnodigen voor dit soort bijbelstudiegroepjes. Gewoon thuis, onofficieel, gezellig en informeel. Iedere vrijdag mag iedereen met interesse aanschuiven voor een warme maaltijd, waarna de bijbelstudiegroep wordt gehouden.

Tijdens de maaltijd komen er steeds meer mensen binnendruppelen. De meesten komen iedere week, maar er zijn deze keer ook een heel aantal nieuwelingen, waaronder ikzelf. Als iedereen klaar is met eten zegt T.J. vriendelijk maar streng dat het nu tijd is om de Bijbel te lezen. Hij haalt een doos met bijbels tevoorschijn die worden uitgedeeld, iedereen vindt een plaatsje en we kunnen beginnen. De bijbelstudiegroep wordt in het Engels gehouden.

Omdat de samenstelling van de groep iedere week anders is, beginnen we met een voorstelrondje. Het is een zeer gevarieerd gezelschap, waaronder vrienden van T.J. uit de V.S., die ook op vakantie geen kans om een studiegroep bij te wonen laten schieten. Er is een Afro-Amerikaanse jonge vrouw die haar Chinese vriend heeft meegenomen, omdat ze hem bekend wil maken met haar geloof. De beste jongen zit er maar wat onwennig naast. Ook is er een Oeigoerse jongen uit Xinjiang, die aangeeft zijn hele leven alleen over de islam te hebben gehoord, en wel eens wil horen hoe een andere religie de wereld ziet. En een heel aantal jonge Chinese meisjes die in Beijing studeren, ver bij hun familie en vrienden thuis vandaan. T.J. verwelkomt iedereen, gelovig of niet gelovig (ik kom erachter dat non-believer een veelgebruikte term is), om meer te leren over de Bijbel.

Vervolgens doet hij iets heel slims: we worden één voor een gevraagd waarvoor we straks samen willen bidden. Eén van de deelneemsters schrijft al onze gebeden op in een boek. Op deze manier wordt je aangemoedigd om al snel iets heel persoonlijks in de groep te gooien, want bidden doe je natuurlijk alleen voor zaken die je aan het hart gaan. Zo geeft iemand aan te willen bidden voor zijn zieke vader en iemand anders voor een vriendin die door een moeilijke periode gaat. Yushu geeft aan te willen bidden voor kracht om de selectieprocedure voor een baan waar ze al lang mee bezig is goed te doorlopen en dat ik, een non-believer, door deze bijeenkomst aangemoedigd zal worden om het Ware Geloof te vinden.

Of ik daar zelf op zit te wachten, laat ik op dat moment maar even in het midden.

Daarna begint het bestuderen van een Bijbeltekst. We slaan onze bijbels allemaal open en T.J. wijst een paar vaste deelnemers aan om het vers voor te lezen, zelf geeft hij uitleg. En daar is hij bijzonder goed in; T.J. is een buitengewoon begaafd spreker. We lezen een tekst over Jozef, over zijn broers die hem willen vermoorden maar hem uiteindelijk verkopen om als slaaf in Egypte te werken. Jaren later, na allerlei omzwervingen en moeilijkheden, kan Jozef terugkeren naar zijn thuisstreek, waar inmiddels hongersnood heerst door droogte. Egypte is echter welvarend geworden, en zo kan Jozef zijn familie redden. Wrok heeft hij niet; Jozef ziet meteen in dat zijn broers hem hebben verkocht om uiteindelijk zijn familie te kunnen redden.

De boodschap is duidelijk: God’s wegen zijn ondoorgrondelijk. Met hoeveel tegenspoed je ook te maken krijgt, geef niet op want alles heeft een reden en is onderdeel van God’s plan.

Na het lezen kan iedereen vragen stellen en is er ruimte voor discussie. We sluiten de sessie af door samen te bidden, voor de zaken die we aan het begin van de avond hebben uitgesproken. Daarna mag iedereen blijven zitten om na te praten, elkaar beter te leren kennen of T.J. één op één te spreken. Ik maak mezelf na 10 minuten uit de voeten. Ik word namelijk aan alle kanten uitgenodigd om de sessie de week daarop weer bij te wonen, en om van bijbelstudiegroep op vrijdagavond een vast agendapunt te maken, dat zie ik niet zo zitten.

Het verbaasde me aanvankelijk dat het christendom zo snel kan groeien in China. Het aantal bekeerlingen neemt gestaag toe, de verwachting is dat China in 2030 een van de grootste christelijke gemeenschappen ter wereld zal herbergen. Ik vind het moeilijk te begrijpen hoe zoveel Chinezen een voor hen toch buitenlands en abstract begrip als het christendom zo massaal omarmen, maar wellicht is de reden een stuk praktischer. Jonge meisjes zoals Yushu, die alleen naar een enorme stad als Beijing komen om te studeren, zijn natuurlijk erg vatbaar voor gezellige bijeenkomsten met vriendelijke mensen. De Bijbel sluipt er dan langzaam bij in. 

Zo heeft men mij in China inmiddels zowel tot het christendom als de islam proberen te bekeren. Vooralsnog zonder succes.