Beijing is een stad met bijzonder weinig natuurlijke watertoevoer. Hòuhǎi is het enige meer van omvang in het hele centrum, en de bevolking komt er het hele jaar voor vermaak. Zo kun je er in de warmere maanden bootjes huren en ’s zomers zwemmen mensen in het meer; zeker toen er nog niet veel zwembaden in de stad waren was de bevolking daarvoor op Houhai aangewezen. Zhang Yang’s vader heeft Zhang Yang hier leren zwemmen.

’s Winters kun je op Houhai schaatsen en sleeën huren, en weten ze het er bijzonder gezellig te maken. Niet alleen met lampions, kijk maar wie er zelfs ruim een jaar na dato nog bijzonder populair is in Beijing:

Nu heb ik zelf mijn twijfels bij hoe schoon het water in Houhai is. Dat terzijde, zou je denken dat het er in december a) te koud is om te zwemmen en b) dat zwemmen lastig gaat in een bevroren meer. Hoe anders denkt een grote groep Chinese heren daarover! Naar schatting ruim 1200 mannen op leeftijd maken dagelijks een frisse duik in Houhai.

Als het wak dat ze erin gehakt hebben ’s nachts bevriest dan hakken ze het de volgende ochtend gewoon weer open. Door de dag heen zwemmen ze er onder het oog van talloze toeschouwers om de beurt een minuut of vijf in. Voor allemaal staat vast dat dit dagelijkse ritueel gezond is, het zou zowel de bloedsomloop als de spijsvertering bevorderen. Anderen zeggen zichzelf vrij te voelen door de koude duik, of dat ijszwemmen een ‘strijd tussen mens en natuur’ is.

Dus, mocht je ’s winters naar Beijing komen en jezelf eens écht onder het volk willen begeven, dan je weet je nu waar je moet zijn.