De wondere wereld die Google heet (7)

1

Mijn blog houd ik bij met WordPress, één van de grootste platforms waarmee je een weblog kunt beheren. Een handige functie die WordPress biedt, is bijhouden hoe bezoekers op je blog terecht komen. Dat is vaak via Google, en WordPress houdt de zoektermen die mensen gebruiken bij. Als het om mijn blog gaat zijn dat meestal logische termen, zoals ‘legalisatie huwelijk in China’, ‘tellen in het Chinees’ of ‘is er koffie in China?’.

Soms zie ik echter de meest vreemde zaken in het overzicht staan. Dingen waarvan ik überhaupt niet begrijp waarom mensen ernaar zoeken, of waarom ze met die zoekterm juist op mijn blog terechtkomen. Eerder vond je hier al bloemlezingen uit de meest bijzondere zoektermen (zie deel 1,  deel 2deel 3, deel 4, deel 5 en deel 6) Inmiddels zijn er weer zoveel nieuwe bijgekomen, dat het tijd is voor een update! Je zult zien dat JudithinChina onverwacht antwoord geeft op zeer uiteenlopende levensvragen. Lees verder

Opvallende dingen in China (9)

In China kom je vaak vreemde dingen tegen. Dingen die mij zelfs met bijna vijftien jaar China-ervaring nog opvallen. Zo kun je op de meest onverwachte plaatsen een Oeigoer undercover tegenkomen, verschilt de westerse visie op Xi Jinping’s levenslange macht van de Chinese, en kom ik regelmatig de vreemdste Engelse namen die Chinezen zichzelf geven tegen.

We wonen inmiddels alweer een jaar in Nederland, maar deze maand zijn we in China! En ik ben hier intussen alweer een heel aantal nieuwe opvallende dingen tegengekomen, dus is het tijd is voor een update. Hier een greep uit wat ik tijdens dit bezoek zoal tegen ben gekomen.

1) Deze week is het Qīngmíng Jié, het jaarlijkse voorouderfestival waarop Chinezen voor hun voorvaderen in het hiernamaals zorgen door graven bij te houden. Daarom wordt deze dag in het Engels ‘Tomb Sweeping Day’ genoemd. Door de hele stad vind je deze dagen kraampjes waar hell money wordt verkocht, dat verbrand wordt zodat men in het hiernamaals ook eens iets kan kopen, plastic bloemenkransen en papieren figuren van objecten waar men in het hiernamaals behoefte aan zou kunnen hebben.

Lees verder

Een gratis openluchtzwembad in Wuhan

2

(218) Gratis openluchtzwembad

Wie het nieuws enigszins heeft gevolgd zal het niet ontgaan zijn dat er de afgelopen weken ongekend veel regen is gevallen in Centraal China. In Wuhan is in een week tijd net zoveel regen gevallen als in Beijing gemiddeld in een jaar! Tijdens de hevigste regenval hebben we een dag vanuit huis gewerkt, omdat we anders naar kantoor hadden moeten zwemmen. De regenval en daarmee samengaande overstromingen zijn niet zo hevig geweest sinds 1998.

Nu komt er na regen zonneschijn, ook in Wuhan, waar we inmiddels al dagenlang een strakblauwe lucht hebben met een felle zon. Dat neemt niet weg dat het water in de Yangtze maar langzaam zakt, het staat nog steeds meters hoger dan normaal gesproken. De kades met begroeiing staan nog steeds blank en het zal nog wel even duren voordat de rivier weer binnen haar oevers staat. Lees verder

Zomer in Wuhan

(168) Zomer in Wuhan

De zomer is een seizoen van uitersten in Wuhan. Kort gezegd komt het erop neer dat het óf superheet is óf zo een dag lang non-stop regent. Wuhan is één van China’s ‘drie ovens’ (sān dà huǒlú); steden die erom bekend staan ’s zomers bijzonder heet en vochtig te zijn. De oven koelt om de paar dagen een beetje af, na een enorme regenbui. 

Ik hoor van alle kanten dat we dit jaar een ‘bijzonder milde’ zomer hebben, en dat het ‘helemaal niet zo heet’ is. Daar ben ik het absoluut niet mee eens, vorige week zag ik namelijk dit: Lees verder

Net zoals Mao in de Yangtze zwemmen

5

(165) Net zoals Mao zwemmen

In 1956 zwom Mao Zedong voor het eerst in de Yangtze rivier in Wuhan. Hij schreef daarover het gedicht Yǒu​yòng​ (‘zwemmen’), wat het gebeuren tot een memorabele prestatie verhief: “Laat de wind waaien en de golven slaan, veel beter dan een nietszeggend wandelingetje op de binnenplaats“.

Tien jaar later stond China aan het begin van de Culturele Revolutie, en had Mao iets te bewijzen. Hij werd oud en wilde de wereld laten weten dat hij het leiden van de Volksrepubliek China nog prima aankon. Om aan te tonen dat hij de daadkrachtige leider was die het volk nodig had, besloot de toen 72-jarige Grote Roerganger om de wind en de golven in Wuhan nogmaals te trotseren. Op 16 juli 1966 nam hij opnieuw een duik in de Yangtze, deze keer tijdens een zwemfestival dat ter ere van zijn zwemtocht in 1956 werd georganiseerd.

Hoewel het niet voor de hand liggend lijkt om politiek leiderschap te bewijzen door in een rivier te gaan zwemmen, was het in 1966 voor Mao geen onlogische gedachte. Lees verder