Mijn Chinese bruiloft

Op 18 oktober was het dan zo ver. Na ons huwelijksboekje te hebben afgehaald, trouwfoto’s te hebben gemaakt en een heleboel bijgeloof over trouwen in China wijzer te zijn geworden, was het tijd voor onze Chinese bruiloft. Die hielden we in de courtyard in Shahe, het was een echte Chinese plattelandsbruiloft.

Wat betekent dat? Nou, dat we het feest thuis hielden, in een courtyard is daar genoeg ruimte voor:

Onze kamer was speciaal voor de huwelijksdag versierd. Volgens de traditie hadden mooie huwelijksdekbedden laten maken, met het karakter voor ‘dubbel geluk’ (shuāngxǐ) erop:

‘Plattelands’ houdt ook in dat er een aantal tradities in acht genomen dienden te worden. Zo overnachtte ik de nacht voor de bruiloft ergens anders, omdat de bruid dan niet in het huis van de man mag slapen.

In de ochtend werd ik opgehaald door Zhang Yang en een stoet volgauto’s. Er werd er véél vuurwerk afgestoken toen we in Shahe aankwamen. Terwijl we van de auto naar de courtyard liepen, strooiden twee kinderen uit het dorp rozenblaadjes over ons heen. Daarbij liepen we langs een appel, gelegd op het karakter voor dubbel geluk. Appel is in het Chinees píngguǒ, wat in de verte een beetje als vrede (píng’ān) klinkt, dus symboliseert de appel vrede in onze toekomst.

Om 10:58 precies begon de ceremonie. Onze ceremoniemeester was een oude vriend van Zhang Yang, die alles tweetalig in het Chinees en Engels deed. In een Chinese ceremonie zijn tegenwoordig ook westerse dingen opgenomen.

Zhang Yang opende met een drumsolo, waarna mijn vader mij weggaf. Vervolgens staken we huwelijkskaarsen aan, bedankten onze ouders, schonken thee voor hen in en wisselden ringen uit. Tot slot mocht Zhang Yang de bruid kussen en gooide ik mijn boeket weg.

Daarna was het tijd voor wat de Chinese gasten het belangrijkste vinden tijdens een plattelandsbruiloft: de lunch! Het grote voordeel van een bruiloft in je eigen courtyard, is dat je niet gebonden bent aan een eindtijd en dat je zoveel eten kunt serveren als je wilt. Zaken die snel erg prijzig kunnen worden als je het in een hotel houdt.

Zhang Yang’s moeder had het hele dorp opgetrommeld voor hulp, en samen hebben ze een overdadige lunch op tafel getoverd. In totaal waren er zo’n 90 gasten.

Tot slot was het tijd voor muziek, want zonder live muziek is het natuurlijk geen goed feest. Gelukkig is het voor Zhang Yang geen enkel probleem om een band op te trommelen. De middag eindigde dus muzikaal!

Het enige wat nu nog moet gebeuren is ons huwelijk inschrijven in het internationale huwelijksregister in Den Haag, zodat het huwelijk ook in Nederland wordt erkend. Dat is nog een heel gedoe, waarover later wellicht nog eens een blog.

Dit is het vierde deel in een korte serie over trouwen in China. Lees ook deel 1, deel 2 en deel 3.

22 comments on “Mijn Chinese bruiloft”

Gisella Yu Stap schreef:

18/02/2017 om 17:05

Nog van harte gefeliciteerd 🙂 Ik ben toevallig dat zelfde jaar getrouwd, maar dan op de 17e augustus 2015. Ik woon nu en werk samen met mijn Chinese man in Nederland. Ik vind het leuk om jouw blogs te lezen. Zo krijg ik ook een beetje beeld hoe het zou kunnen zijn om in de toekomst in China te gaan wonen.

Dit delen:

Gerelateerd

22 comments on “Mijn Chinese bruiloft”

Geef een reactie op Ilja Schreinemakers Reactie annuleren