Als je in China een bouwvakker zoekt, iemand die officiële kwitanties voor je kan printen, een schoonmaakster of andere diensten, is de Gouden Gids daarvoor niet de aangewezen plaats. Advertentieborden in de supermarkt hebben ze hier nooit gekend. En hoewel dienstverlening via internet natuurlijk ook in China een vlucht heeft genomen, is een oude methode om diensten te zoeken en aan te bieden door het hele land heen nog steeds erg populair.

Het is heel eenvoudig: je schrijft je diensten op een willekeurige muur, met daarbij je telefoonnummer. In de openbare ruimte, het liefst op een plaats waar veel verkeer langskomt.

Bijvoorbeeld in hutongs waar veel mensen wonen, het liefst op muren van woningen in courtyards:

Deze advertenties bieden een rijke variëteit aan diensten aan, maar je ziet steeds vaker dat mensen onroerend goed in een hutong willen kopen. Veel mensen die hun huis gedwongen hebben moeten verlaten door nieuwe bestemmingen voor de hutongs, willen toch in de binnenstad blijven wonen. Zij beproeven hun geluk in courtyards die niet voor stadsvernieuwing zijn aangewezen.

Deze advertenties vind je niet alleen in de stad, maar ook in buitenwijken. Bijvoorbeeld in Shahe, op de muur recht tegenover de uitgang van de courtyard waar Zhang Yang’s moeder woont:

Hier kun je onder andere terecht als je een waterput wilt laten slaan of een airco wilt laten installeren.

Ook effectief: langs de doorgaande weg die naar het dorp leidt:

Deze advertenties bieden vaste planten te koop aan.

De lokale overheid schildert over de advertenties heen, want eigenlijk mag het niet. Maar China zou China niet zijn als men zich daar niets van aan zou trekken:

Zo zie je maar dat ondanks alle moderniseringen en toenemende online aanwezigheid van het overgrote deel van alle Chinezen, traditionele manieren van massacommunicatie ook in 2016 nog erg populair kunnen zijn.