In China kom je vaak vreemde dingen tegen. Dingen die mij zelfs na ruim tien jaar China-ervaring nog opvallen. Zo fungeerde de Yangtze Rivier in Wuhan onlangs als een gratis openluchtzwembad, loop ik dagelijks aan tegen (in mijn ogen) rare opvattingen als het aankomt op zwanger zijn in China en verbaas ik mezelf iedere keer als ik de televisie aanzet.

Daarnaast kom ik regelmatig willekeurig de meest onverwachte vreemde dingen tegen, op de normaalste plaatsen. Daarvan zijn inmiddels vier overzichten beschikbaar: (1), (2), (3), (4). Intussen ben ik weer zoveel nieuwe dingen tegengekomen dat het tijd is voor een update. Hierbij een greep uit wat ik afgelopen tijd zoal zag:

1) Wie denkt dat Mao’s rode boekje ‘maolaria‘ uit een vervlogen tijdperk is, heeft het mis. China’s huidige president Xi Jinping borduurt vrolijk verder op wat Mao is begonnen, met zijn eigen ‘verzamelde politieke werken’. Prominent uitgestald in iedere Chinese boekhandel. Omdat het moet van de CCP, niet omdat de boekwinkels zelf per se zo patriottistisch zijn.

2) Voor andere boeken hoef je niet naar de boekwinkel. Op veel openbare plaatsen, waaronder metrostations, vind je onbemande bibliotheken. Alsof je een Snickers uit een snoepautomaat trekt, zo kun je je literaire behoeften in Wuhan bevredigen tijdens het overstappen van metrolijn 2 naar 3.

3) Een paraplu alleen gebruiken als het regent? Niet in China, waar vrouwen hun paraplu tevoorschijn trekken als de zon ook maar even door lijkt te breken. Zodat ze niet bruin worden.

4) Op het vliegveld van Wuhan is sinds kort een speciale rij alleen voor vrouwen ingesteld bij de bagagecontrole. Vraag me niet waarom, het was niet eens internationale vrouwendag.

5) Ieder jaar in augustus vindt Guī Jié plaats, één van de drie dagen in het jaar waarop Chinezen hun overleden voorouders eren door (namaak)geld te verbranden. In de dagen na Guī Jié zie je overal op straat dit soort cirkels met as, waarin het geld is verbrand.

6) In Wuhan zie je regelmatig auto’s zonder nummerbord voorbij rijden. Waarom? Omdat Wuhan één van China’s voornaamste locaties voor autoproductie is, en men het hier wat minder nauw neemt met de regels. Beperkingen zoals je hebt in Beijing, waar auto’s met nummerborden die op bepaalde cijfers eindigen één dag per week de weg niet op mogen, zijn hier ondenkbaar. De auto-industrie is te invloedrijk.

7) Waar ze het in Wuhan op het gebied van auto’s ook niet zo nauw mee nemen, is het dragen van een gordel. De achterbank van veel taxi’s is afgedekt met een hoes, waar de gordel in is weggewerkt. Het is me eens overkomen dat ik voorin ging zitten en mijn gordel omdeed, waarop de chauffeur deze acuut weer losklikte met de opmerking: “Dat is niet nodig, veiligheid op de weg is mijn verantwoordelijkheid!”. Waarop ik de gordel opnieuw omdeed…

8) Na regen komt zonneschijn, ook in Beijing. In dit geval kwam de zon met een dubbele regenboog! Die je door de laagbouw van de hutongs perfect kon zien.

9) Waarom zou je je schoenen volledig aantrekken als je er ook gewoon in kunt stappen, met je hiel op de achterkant? Dat is veel makkelijker dan aan- en uittrekken! En zo hoef je geen geld uit te geven aan een extra paar slippers.

10) Deze machine kwam ik tegen in Qingdao, maar wat is het? Een oven voor zoete aardappels, met een handig vakje voor iedere afzonderlijke aardappel. Voor slechts een paar yuán haal je hier een gepofte aardappel. Een verantwoord tussendoortje.