De naam voor Nederland is in het Chinees Hélán. Een provincie in centraal China heet Hénán. Hénán is één van de armste provincies van het land, en haar bewoners staan in de rest van China niet al te goed bekend. Zo zou het overgrote deel van alle dieven, oplichters en prostituees in China uit Henan komen.

De tonen van de lettergrepen in beide namen worden hetzelfde uitgesproken, maar mensen die uit centraal China komen (waaronder mensen uit Henan zelf), spreken de letter L niet zo uit als wij, en vervangen deze in de regel voor een N. In andere delen van China wordt de N juist weer vervangen voor een L.

Je begrijpt, dat wil nog wel eens voor verwarring zorgen…

1) Ik bel vanuit mijn werk een organisatie op om een afspraak te maken voor een bezoek van iemand uit Nederland. We voeren het gesprek in het Chinees, en dat gaat als volgt:

Ik: “Goedemiddag, u spreek met een vertegenwoordiger van de overheid van Hélán.”

Ander: “Wat? Wat moet je van ons?”

Ik (ietwat verbouwereerd door de norse reactie): “Ik bel om een afspraak te maken…”

Ander (mij onderbrekend): “Afspraak? Met wie? Waarom? Wie ben je?”

Ik: “U spreekt met een vertegenwoordiger van de overheid van Hélán…”

Ander (mij weer onderbrekend): “Dat zei je net al, wat moet je?”

Ik: “Als u mij nu eerst even uit laat praten! U spreekt met [naam organisatie], volgende week komt er bezoek vanuit [een bepaalde organisatie] uit Hélan naar Wuhan, en zij hebben interesse om samenwerking met uw organisatie te bespreken. Ik bel om te vragen of u tijd hebt om hen begin volgende week te ontvangen.”

Ander (op een veel vriendelijkere toon): “Oh, Hénán! Waarom zeg je dat niet meteen? Natuurlijk hebben we tijd, schikt maandagmiddag?”

Ik: “Ja, Hélan. Dat zeg ik toch?”

Ander: “Ja, maar ik dacht dat je Hénán in China bedoelde, niet Hénán in Europa.”

Ik: “…”

2) Vorige week was ik voor het eerst zelf in Hénán. Dat er daar nog minder buitenlanders rondlopen dan in Wuhan verwachtte ik al wel, maar ik werd regelmatig aangeklampt door mensen die een gesprek openden door te vragen waar ik vandaan kwam. Op mijn antwoord (Hélán) reageerden ze steevast verbouwereerd: “Maar je ziet er helemaal niet uit alsof je hier vandaan komt!”

In Henan bezocht ik een evenement dat werd georganiseerd door de Hénán Council for the Promotion of International Trade. Nu wil het toeval dat de organisatie waar ik zelf voor werk in het Chinees Hélán Council for the Promotion of International Trade heet. Iedere keer als de naam van de organisator werd genoemd, sprong ik bijna op omdat ik dacht dat het over mij ging…

Dit zijn slechts twee voorbeelden, maar soortgelijke zaken heb ik vrijwel wekelijks aan de hand. Zeker nu ik zelf in centraal China woon.