Dat China zich pas in de jaren ’80 is gaan moderniseren, en daarom in veel opzichten lang ‘achter gelopen’ heeft op het westen, heeft ook zo zijn voordelen. Chinezen wennen hierdoor makkelijker aan ‘nieuwe’ dingen dan wij in het westen.

Zo is de vaste telefonie thuis hier eigenlijk overgeslagen. Chinese huishoudens konden het zich lang niet veroorloven om een eigen vaste telefoonlijn te hebben. Als er gebeld moest worden dan deed men dat vanuit winkels, waar je tegen een gering tarief van de telefoon gebruik mocht maken. Toen de tijd kwam dat Chinezen zich een eigen telefoon konden veroorloven, was mobiele telefonie al zozeer ontwikkeld en betaalbaar, dat de vaste telefoonlijn thuis overgeslagen kon worden.

Ook was de overstap van het papieren metro- of buskaartje naar betalen met een chipkaart in China geen kwestie, zoals de invoer van de OV chipkaart in Nederland dat wel was. Toen de yīkǎtōng (letterlijk: één-kaart-pas) medio jaren ’00 werd ingevoerd in Beijing, werd deze nieuwe betaalmethode gemakkelijk door forenzen geaccepteerd. Het vervoer met de metro was toch al vrij nieuw, dus een nieuwe betaalmethode kon er ook nog wel bij.

En dat geldt nu ook voor mobiel betalen. Waar dat in Nederland nog een nieuw fenomeen is waar mensen huiverig voor zijn, is in China cash betalen of zelfs pinnen in zeer korte tijd enorm achterhaald geworden.

WeChat wordt wel het Chinese equivalent van WhatsApp genoemd, maar WeChat is WhatsApp in alle opzichten allang ontstegen. Je kunt met WeChat niet alleen chatten, maar je kunt er onder andere taxi’s mee reserveren, een publieke fiets nemen, eten bestellen, spullen kopen in We-winkels, en al die zaken direct in de app betalen.

Naast WeChat kun je in China betalen met Alipay, wat je nog het beste kunt vergelijken met een Chinese mobiele variant van Paypal. Je linkt je bankpas aan je WeChat of Alipay account, een proces dat nog geen 5 minuten duurt, en je kunt alles regelen.  Beide apps werken met een QR code. Even scannen en de betaling is gedaan. Nooit meer problemen omdat je je portemonnee bent vergeten, of geen pinautomaat kunt vinden.

Is dat wel veilig, zou de gemiddelde Nederlander zich afvragen. Het antwoord is ja. Waar Google Pay met externe serviceproviders werkt om betalingen af te handelen, houden WeChat en Alipay het hele proces volledig zelf in de hand. Je kunt als gebruiker zelf kiezen hoe veilig je het maakt: een verificatie code naar je mobiele nummer laten sturen, betalen met een pincode of met vingerafdruk. Of met alle drie, het kan allemaal.

Chinezen hebben het gemak van cashloos betalen zo snel omarmd, dat je tegenwoordig alles en overal mobiel kunt betalen. En ‘alles’ moet je, zoals altijd in China, erg letterlijk nemen. Zie hier een paar willekeurige voorbeelden van waar je met WeChat en Alipay kunt betalen. Zoals je ziet gaat dit tot ver buiten de mooie winkelcentra of grote supermarktketens.

Bij de fruitkraam (vrachtwagen) die overdag buiten onze compound staat:

Bij de vrouw die gestoofde varkenspootjes verkoopt naast de fruitkraam:

Bij de entree van de Baotong Tempel in Wuhan:

Bij een souvenirverkoper in de drukstbezochte toeristenstraat van Wuhan (Hùbù Alley):

In de moslim (halal) markt in Beijing:

Nu ben ik vrij ouderwets, of erg on-Chinees in deze dingen, want mijn voorkeur gaat nog altijd uit naar cash betalen. Toen ik laatst een kop koffie cash af wilde rekenen keek de serveerster me heel raar aan: dat ik nog cash bij me had, wat lastig, dan moest ze helemaal wisselgeld gaan zoeken!

Zo gaat dat met die dingen in China. Moderniseringen die het leven makkelijker maken, worden snel omarmd. En waarom ook niet? Cash is zóóóó 2015.