Ze zijn weer in het seizoen en hier dus overal verkrijgbaar: persimoen (shìzi). In Nederland heb ik ze volgens mij nog nooit in het fruitschap zien liggen, maar hier struikel je er overal over. Ik misschien wat meer dan anderen, want de buurman in Shahe heeft een grote persimoenboom in zijn courtyard staan. De helft van de oogst geeft hij aan Zhang Yang’s moeder, die ze zelf niet graag eet en alles daarom aan mij geeft.
De traditionele manier van persimoen eten is in China: de persimoen laten liggen totdat hij helemaal rijp en zacht van binnen is, het kroontje eraf trekken en de vrucht uitlepelen. Dit kan betekenen dat de persimoen een maand of twee (of langer!) ligt, want zo lang duur het voordat ze helemaal zacht zijn. En zo lang blijven ze ook goed, mits ze in een koele ruimte liggen. Lees verder
Judith in China 