In de internationale media verschijnen zoveel artikelen over China dat het bijna niet bij te houden is. Veel van deze artikelen zijn goed geschreven en geven goed weer wat huidige ontwikkelingen in de Chinese maatschappij zijn. Wanneer je als buitenlander een sterke band met China en de Chinezen hebt, maak je deze zaken zelf direct mee. Het is dan interessant om wat je in de media tegenkomt af te zetten tegenover je eigen ervaringen.

Ik heb in Wuhan drie jaar hard gewerkt aan het op de kaart zetten van deze stad in Nederland. En dat is me nooit helemaal gelukt. Als ik vertelde waar ik woonde en werkte, keken mensen me wazig aan: Wu-watte?

Dat is de afgelopen weken in één klap veranderd. Niemand ter wereld heeft niet van Wuhan gehoord, de hele wereld kijkt nauw toe hoe de uitbraak van het Wuhan corona-virus zich ontwikkelt. En niet zonder reden, als je onderstaande artikelen leest.

Artikelen:

1) China’s coronavirus outbreak couldn’t have come at a worse time: Lunar New Year (Quartz)
2) Chinese cities cancel New Year celebrations in effort to stop coronavirus outbreak (Washington Post)
3) Wuhan-virus voedt angst voor SARS-achtige pandemie (NRC)
4) Is it time to panic over the deadly new coronavirus from Wuhan? (The Hill)
5) Chinese Authorities Begin Quarantine Of Wuhan City As Coronavirus Cases Multiply (NPR)
6) Witte pakken op vlucht Wuhan: ’Paniek in vliegtuig’ (Telegraaf)
7) ‘Iedereen hamstert en draagt mondkapjes’, zegt Belgische inwoner van Wuhan (NOS)
8) Dodelijk coronavirus in Chinese partnerstad Gelderland (Gelderlander)
9) A visual guide to the Wuhan coronavirus (CNN Health)

Nu zul je denken: waarom is dit voor jou actueel, je woont alweer bijna twee jaar in Nederland?

Allereerst had de uitbraak niet op een slechter moment kunnen komen. De grootste volksverhuizing ter wereld is momenteel gaande in China, precies in de weken dat iedereen naar huis gaat om Chinees Nieuwjaar met familie te vieren (artikel 1). Dat gaat voor ons andersom; Zhang Yang is op dit moment in Beijing.

Nu is Beijing zo’n slechte stad nog niet om te moeten verblijven tijdens zo’n uitbraak, omdat de meeste mensen Beijing juist verlaten tijdens Nieuwjaar. Maar het virus is inmiddels ook in Beijing gesignaleerd (artikel 2), en Zhang Yang heeft de afgelopen drie dagen iedere dag met de metro gereisd om de afstandsprocedure van de Chinese nationaliteit van onze zoon af te handelen (een erg ingewikkeld iets – daarover later meer). De eerste dag droegen twee van de tien mensen in de metro een mondkapje, twee dagen daarna waren dat er al zeven van de tien, en inmiddels zijn mensen zonder mondkapje ook in Beijing een uitzondering.

Daarnaast heb je, als je in een stad gewoond hebt, een band met die stad – ook als je er niet meer woont. Zo is een vriend van ons die nog in Wuhan woont, op dit moment toevallig in Nederland. Hij zou vanavond bij ons komen eten, en ik maakte me daar eigenlijk niet zoveel zorgen over. Maar Zhang Yang staat de SARS uitbraak van 2003 nog helder voor de geest (artikel 3), en hij vind dat we geen enkel risico mogen nemen. Zeker weten dat hij níet besmet is, kun je gezien de lange incubatietijd niet (artikel 4).

Hier speelt natuurlijk mee dat Wuhan inmiddels een internationale transporthub is. Je kunt vanuit Wuhan niet alleen naar alle voorname Chinese steden treinen of vliegen; er er zijn directe vluchten naar 47 steden in het buitenland. Zo kan een virus zich snel verspreiden. Het is dan ook niet gek dat de autoriteiten alle transport van en naar Wuhan volledig hebben stilgelegd (artikel 5). Als je dan leest hoe een Telegraaf verslaggever maar op het nippertje weg weet te komen (artikel 6) besef je hoe serieus het is.

De Telegraaf was niet het enige Nederlandse medium dat over deze uitbraak berichtte. Ik ben deze week op één ochtend door achtereenvolgens Trouw, BNR Nieuwsradio, NRC en Eén Vandaag gebeld, met de vraag of ik iets over de uitbraak kon vertellen, of ik nog familie in Wuhan heb, of dat ik wellicht nog andere Nederlanders in Wuhan ken. De visie van één van hen op deze hele situatie kun je hier beluisteren.

En omdat de westerse gemeenschap in Wuhan erg klein is, kom je dan in de berichtgeving al snel interviews tegen met mensen die je persoonlijk kent (artikel 7). Of zie je ineens een érg bekend beeld… (artikel 8).

Tot slot nu misschien niet meer relevant voor ons, maar de markt die de oorsprong van het virus lijkt te zijn, ligt serieus recht tegenover het appartementencomplex waar we in Wuhan woonden (artikel 9). Wat ben ik blij dat ik daar niet meer woon, met onze peuter.

Eerdere blogs in deze serie ‘Wonen in China en de actualiteit’ lees je hier:

(1) Stadsplanning in Beijing
(2) Luchtvervuiling
(3) Een Chinees kind krijgen
(4) Tweekindpolitiek
(5) Het 19e partijcongres in Beijing
(6) Autorijden in Beijing
(7) Big Brother
(8) Vaccinatieschandaal
(9) Een Oeigoer undercover
(10) Nationaliteit en half-Chinese kinderen