Eerder kon je hier al een aantal keer lezen dat Chinezen nooit terughoudend zijn in het vragen van al dan niet persoonlijke dingen als ze me toevallig bij de bushalte zien staan, in de compound waar ik woon zie lopen of als ik een taxi neem. Nu ben ik daar inmiddels wel aan gewend, en heb ik wat standaard reacties klaar om deze gesprekjes snel af te ronden.
De meeste Chinezen gaan er echter vanuit dat ik, een lǎowài, geen Chinees spreek. Lees verder
Dit is alweer mijn zevende nieuwjaarsviering sinds ik in 2012 naar China verhuisde!
2018 wordt het jaar van de Hond, en begint in China op 16 februari. De Hond is een iets minder positief teken in de Chinese astrologie dan de voorgaande jaren van de Haan en de Aap, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat 2018 geen goed jaar voor jou kan worden!
Als je zelf een hond bent volgens de Chinese astrologie, is 2018 jouw běnmìngnián, en dan is het wel uitkijken geblazen. Lees verder
Vandaag is een bijzondere dag. Precies zes jaar geleden publiceerde ik mijn eerste blogpost op JudithinChina.com, en op de kop af drie jaar geleden plaatste ik de aankondiging dat ik niet meer vanuit Beijing zou berichten, maar vanuit Wuhan.
Inmiddels weer drie jaar verder, is vandaag het zesjarig jubileum van mijn blog. Met drie jaar Beijing en drie jaar Wuhan in de archieven een mooi moment om eens terug te kijken op wat er de afgelopen zes jaar zoal voorbij is gekomen. Lees verder
Zhang Le (34) zette haar eerste tatoeage toen ze 25 was. Een kleine afbeelding die ze zelf ontwierp, en op haar eigen pols zette. “Eigenlijk durfde ik niet, maar ik zette toch door. Het is moeilijk en spannend om jezelf te tatoeëren. Je voelt de pijn van de naald direct, dat geeft een kick.” Zhang heeft inmiddels zeven tatoeages, waarvan alleen die op haar rechterarm door iemand anders is gezet, omdat ze daar zelf niet bij kan. Lees verder
Op een zomerse dag drink ik een ijskoffie in een cafeetje aan Líhuángpí Road, een mooie gerenoveerde straat in het centrum van Hankou, waar je de rijke geschiedenis van dit stadsdeel van Wuhan nog goed voelt. De straat is een voetgangerszone met schaduwrijke bomen, en het is goed toeven op één van de vele terrasjes. Lees verder
Judith in China 